Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Οδηγίες για την επανασύνδεση του ρεύματος

΄
Την ώρα που η καπιταλιστική μηχανή επελαύνει, κάποιοι "τεχνικοί" μας βοηθούν να στήσουμε μικρά αναχώματα που θα φρενάρουν έστω και λίγο την επιτάχυνσή της. Και μπορεί οι συλλογικές κινήσεις να είναι αυτές που θα σαμποτάρουν ουσιαστικά την καπιταλιστική ολοκλήρωση, μέχρι όμως να αρθρωθούν στην ολότητά τους, οι μικρές καθημερινές πράξεις αυτενέργειας ας αποτελέσουν τις πρώτες απαντήσεις...

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΙΑΝΟΥ ΤΩ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

Ως εργάτες και εργάτριες από το χώρο του βιβλίου, υπόλογοι μόνο στη συνέπειά μας και εκφράζοντας τους εαυτούς μας, είμαστε πραγματικά υπερήφανοι που οι πραγματικές αιτίες της κρίσης έλαμψαν μέσα από το χώρο του βιβλίου. Η παρούσα κρίση είναι αποτέλεσμα της συνάθροισης κρισιακών παραγόντων και του τρόπου που κατά περιόδους αυτοί αντιμετωπίστηκαν. Οπότε αποτελεί και αποτέλεσμα των εργατικών και ευρύτερα κοινωνικών απαντήσεων που δώθηκαν ή έλαμψαν δια της απουσίας τους, αντανάκλαση του επιπέδου μαχητικότητας της εγχώριας και διεθνούς εργατικής τάξης και της ικανότητας των θεσμών να αφομοιώνουν εντάσεις που προκύπτουν από διαχωρισμένες διεκδικήσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η απάντηση των 43ων «πραγματικών εργαζομένων» στο κατάστημα Ιανός στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την αναφορά δαδικτυακού ιστότοπου στις εκεί εργασιακές συνθήκες, αποτελεί έξοχη συμπύκνωση της διαδρομής που οδήγησε από την ταξική αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη στη μιζέρια και την υποταγή.
Ανάμεσα σε λίγες γραμμές και 43 υπογραφές συγκεφαλαιώνονται όλες οι διδαχές των αλλοτριωτικών θεσμών που αναλαμβάνουν τη διαπαιδαγώγησή μας, από το «μη βοηθάτε το διπλανό σας όταν εξετάζεται» ως το «κοίτα τη δουλίτσα σου, μίλα λίγο και θα πας μπροστά». Θλιβερή υπενθύμιση του γεγονότος ότι η προώθηση του ατομικού συμφέροντος και του βολέματος, μέσα από τη διευκόλυνση κάθε μικρής ή μεγάλης εξουσίας, αποτελεί πλέον βαθύ ρίζωμα. Μικρογραφία της ευκολίας με την οποία η εργατική τάξη βιάστηκε να κοιμηθεί στην αγκαλιά της ειρήνης που υποσχόταν η αστική δημοκρατία, μοιράζοντας ψευδαισθήσεις για ρύθμιση της ταξικότητας. Αντανάκλαση της διαδρομής μέσω της οποίας τα προτάγματα για απελευθέρωση της ζωής από τους εκβιασμούς της μισθωτής εργασίας κατέληξαν στην αποδοχή του δικαιώματος στην εργασία, αλλά και των εργοδοτών να κερδίζουν από την εργασία μας. Από εκεί δεν είναι μεγάλη η απόσταση να λες «ευχαριστώ» στο αφεντικό όταν σε πληρώνει και να το αγιοποιείς όταν το κάνει στην ώρα του. Είναι μόλις μισό βήμα μακριά από το να βάλεις πλάτη για να σωθεί η δουλειά, και σε μεγάλη κλίμακα η χώρα. Να γίνεις συνεργάτης στον πλουτισμό τους με αντάλλαγμα ένα κόκαλο για να έχει γεύση η σούπα σου.
Αφού έτσι θέλετε «συνάδελφοι», έτσι πορευτείτε. Θα γράφαμε για στρουθοκαμηλισμό όμως σε μια περίοδο που στον κλάδο υπάρχουν ανοιχτά μέτωπα και δημιουργούνται διαρκώς νέα θα αποτελούσε ελαφρυντικό. Κατανοούμε ότι είναι δύσκολο κάποιος/α να πάρει θέση στον κοινωνικό/ταξικό πόλεμο, αν πρώτα δεν μετακινηθεί προς μια θέση που αυτός να είναι ορατός. Όμως εσείς πήρατε θέση, είτε συνειδητά είτε από βλακεία. Αν πιεστήκατε δεν έχετε πλέον άλλη λύση από το αναιρέσετε τις υπογραφές σας. Από την άλλη αν θέλετε να κυλιστείτε στο βούρκο… κυλιστείτε.