Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Τζάμπα κουλτούρα

Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για το χώρο στον οποίο δουλεύουμε και τ' αφεντικά δεν παραλείπουν  να μας επιβεβαιώνουν: Πίσω από τη βιτρίνα της κουλτούρας και της "πνευματικής προσφοράς" βασιλεύει ο νόμος του ισχυρού, η κυνικότητα, οι εκβιασμοί και η εκμετάλλευση σε κάθε τομέα εργασίας. Στην εφαρμογή των παραπάνω δεν υπολείπονται βέβαια και οι "ιστορικοί οίκοι - πνευματικόι ταγοί" που χωρίς αιδώ (ως καλοί επιχειρηματίες άλλωστε) αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους και σφυρίζουν αδιάφορα καθισμένοι στις περγαμηνές τους...

Κάπως έτσι, μεταφραστής παραμένει απλήρωτος και απαιτεί τα δεδουλευμένα του από τις εκδόσεις Εστία. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που κυκλοφόρησε ο Σύλλογος Μεταφραστών-Επιμελητών-Διορθωτών εδώ

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Για τον ρόλο των media στην εξέγερση της Αιγύπτου

Η κοινωνία του θεάματος μας προσφέρει συνεχώς καινούργιες εικόνες για να ικανοποιήσει τις καταναλωτικές μας ανάγκες. Η συσσώρευση κεφαλαίου έχει φτάσει σε τόσο υψηλό βαθμό που έχει μετατραπεί σε εικόνα. Η εμπορευματοποίηση της ζωής μας μάς κάνει να είμαστε εξαρτώμενοι από τα εμπορεύματα, και η πληροφορία στην περίπτωση αυτή μετατρέπεται σε άλλη μία μορφή εμπορεύματος. Καθημερινά προσλαμβάνουμε ένα μεγάλο αριθμό εικόνων- που εισχωρούν μέσα μας σα να ήμασταν συνδεδεμένοι μόνιμα με έναν ορό- είτε με τη μορφή ενημέρωσης, είτε είναι βίντεο, διαφημίσεις, ταινίες, επαγγελματικές συναντήσεις ή διάβασμα εφημερίδας. Στην κοινωνία του θεάματος που ζούμε, η πραγματικότητα ξεδιπλώνεται μπροστά μας σαν ένα αντικείμενο προς θέαση, όλο αυτό που βιώνουμε μετατρέπεται σε μια απλή αναπαράσταση αυτού που υπάρχει στην πραγματικότητα. Τα μέσα ενημέρωσης είναι ο πιο σαφώς προσδιορισμένος εκφραστής της και ταυτόχρονα είναι ένας από τους πιο πρωτογενείς παράγοντες της μετάδοσης της κυρίαρχης αποξένωσης του εσωτερικευμένου θεάματος. Αν εξετάσουμε προσεκτικά τα μηνύματα των κυριότερων μέσων «ενημέρωσης» και εκπροσώπων του συστήματος σχετικά με τις ταραχές στον αραβικό κόσμο, θα διαπιστώσουμε τις εσωτερικές τους αντιφάσεις. Βρίσκονται σε μια οριακή κατάσταση, στην οποία δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, δεδομένου ότι καθημερινά όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι προστίθενται στην κινητοποίηση, από την Τεχεράνη στο Αλγέρι, από το Κάιρο στο Γουισκόσιν. Αυτές οι γραμμές είναι αφιερωμένες σε όλους αυτούς.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Αλεξίσφαιρες Ευαισθησίες

Πριν από ένα χρόνο περίπου, σκοτώνεται στο Βύρωνα ένας περαστικός, ο Αλβανός Ν. Todi από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια «συμπλοκής» όπως πολύ διακριτικά ονομάζονται οι ένοπλες επιθέσεις των ένστολων. Το γεγονός χαρακτηρίζεται από την αστυνομία ως «επιτυχημένη επιχείρηση» (μόνο ένας νεκρός -ο περαστικός- και τρεις τραυματίες). Με αφορμή αυτό, ο τότε υπουργός «προστασίας του πολίτη» δημιουργεί την ομάδα Δίας, η οποία από τότε περιπολεί στους δρόμους για να μας προσέχει από τέτοια «ατυχή» περιστατικά (!).

Ένα χρόνο μετά, πάλι κατά τη διάρκεια «συμπλοκής», σκοτώνονται δύο μέλη της ομάδας –όχι περαστικοί αλλά άμεσα εμπλεκόμενοι, εν ώρα υπηρεσίας (γιατί ως γνωστόν οι μπάτσοι δεν εργάζονται αλλά υπηρετούν) αφού ως υπηρεσία εκλαμβάνεται από το κράτος το μισθοφορικό 8ωρό τους.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Εκ περιτροπής εργαζόμενοι (ή αλλιώς, ιστορίες από τον ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ)

Μπροστάρηδες στην εφαρμογή πρωτοποριακών μορφών εκμετάλλευσης (τουλάχιστον όσον αφορά στο χώρο του βιβλίου) μπαίνουν για ακόμα μια φορά, τα αφεντικά των βιβλιοπωλείων ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ. Ξεκινώντας από τις αποθήκες και τα γραφεία, επέβαλαν μείωση ωραρίων (6ωρο), φυσικά με τις αντίστοιχες μειώσεις στους μισθούς. Αυτές οι νέες ατομικές συμβάσεις δυστυχώς έγιναν αποδεκτές από ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων, μέσα στο γενικευμένο κλίμα φόβου, ανασφάλειας και πίεσης που έχει επικρατήσει.