ΤΡΙΤΗ 19/4, 17:30
Άλλη μια απόλυση λοιπόν. Για την ακρίβεια μια από τις 15 στην συγκεκριμένη αλυσίδα σε διάστημα περίπου 3 μηνών. Κινήσεις ενός πλάνου ενταγμένου στο «δυσμενές» κλίμα της εποχής, οριοθετημένο από τα ιδεολογήματα της ανάπτυξης και της ορθολογιστικής αναδιάρθρωσης. Όλα για το καλό μας, ενώ πλέον η ίδια η πραγματικότητα υπόσχεται ένα φανταχτερό τίποτα για όλους μας, είτε εργαζόμαστε ζώντας κάθε μας στιγμή σε ένα κλίμα ανασφάλειας και οριακής επιβίωσης, είτε στεκόμαστε στην ουρά της ανεργίας χωρίς ημερομηνία λήξης. Όλοι εμείς που, υποτασσόμενοι στον εκβιασμό της εργασίας, νιώθουμε ότι μας κάνουν χάρη δίνοντάς μας ψίχουλα, σε μια δουλειά που με αυτήν περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Εμείς που καλύπτουμε κενά θέσεων, υποταγμένοι σε στατιστικά και λογιστικά προγράμματα και τεχνοκρατικά πλάνα, καλούμαστε να βάλουμε πλάτη και να προχωρήσουμε στις απαραίτητες θυσίες, ενώ ο πλούτος γύρω μας ορθώνει νέα επαίσχυντα παλάτια και διοργανώνει φαντασμαγορικές εγκαινιακές γιορτές.
Άλλη μια επιχείρηση που κινείται στο πνεύμα της εποχής. Για την ακρίβεια, μια αλυσίδα καταστημάτων με το μεγαλύτερο όνομα στο χώρο, με τις τεράστιες κρατικές παροχές την εποχή των πλούσιων, χωρίς τελικά αποτέλεσμα, επιχορηγήσεων. Με άτομα στις διευθυντικές άνετες πολυθρόνες που διετέλεσαν εξέχοντα στελέχη πρόσφατων κυβερνήσεων, που χρεώνονται την ρετσινιά της τωρινής οικονομικής κατάρρευσης και που συντηρούν ακόμη θέσεις με καίρια πολιτική και οικονομική ισχύ. Μια εταιρεία που τα είχε καλά με όλα τα κυβερνώντα πολιτικά στρατόπεδα, διαφυλάσσοντας τα συμφέροντα της σε κάθε κοινωνική περίοδο. Προωθώντας τον ρεαλιστικό δρόμο της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού που περνά από την απόλυση μεγάλου ποσοστού εργαζομένων και την εμπέδωση ενός κλίματος φόβου και μιζέριας στους χώρους της δουλειάς, ενώ την ίδια στιγμή στρατηγικά εργοδοτικά λάθη και γραφειοκρατικοί σχεδιασμοί «εξασφαλίζουν» την οικονομική ύφεση που τελικά βαραίνει αποκλειστικά εμάς.
Άλλος ένας εργασιακός χώρος όπου οι συμπεριφορές και οι στάσεις των απασχολούμενων είναι αλλοπρόσαλλες, αντιφατικές ή ακόμη και αλληλοσυγκρουόμενες. Για την ακρίβεια, υποχωρώντας ορισμένοι-ες πιστεύουν πως δεν θα τους πάρει η μπάλα των δυσμενών αλλαγών που προωθούν τα αφεντικά, ενώ τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι, εφόσον δεν συναντούν αντίσταση, θα σταματήσουν να επιτίθενται ακόμη και στα στοιχειώδη δικαιώματά μας μέχρι την πλήρη απαξίωση των ζωών μας. Από τις προσωπικές ψευδοκαριερίστικες στάσεις που αγγίζουν τα όρια της ξεφτίλας, καθώς χαϊδεύονται από τα κελεύσματα της εργοδοσίας που μιλά για ένα καλύτερο εργασιακό μέλλον που ποτέ δεν έρχεται, μέχρι την αντίθετη πλευρά που αντιδρά σε κάθε τι εχθρικό απέναντί της, εκτείνεται ένας ωκεανός ξέχωρων αντιδράσεων, σιωπών και προσωπικών αδιεξόδων. Απέναντι σε αυτήν τη μοναχικότητα είναι που πρέπει να μοιραστούμε κάθε αγωνιστική εμπειρία, να ξεκαθαρίσουμε ποιους-ποιες έχουμε δίπλα μας και απέναντί μας και να απαντήσουμε σε κάθε είδους πρόκληση μέσα και έξω από τον συγκεκριμένο χώρο δουλειάς.
Ο αγώνας που ήδη έχει ξεκινήσει για την επαναπρόσληψη του Μπάμπη Αρμπιλιά είναι ενταγμένος ακριβώς σε ένα γενικότερο πλαίσιο δράσεων όχι απλά άμυνας αλλά και απαίτησης όλων αυτών που τα αφεντικά μας χρωστάνε. Ο καιρός για να αναβληθεί ή να θεωρητικοποιηθεί η όποια αγωνιστική διάθεση έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Θέτοντάς το απλά, πέρα από τις «νόμιμες» απολύσεις στο ψαχνό, την μη καταβολή των επιβεβλημένων επιδομάτων και την όποια καθυστέρηση καταβολής των μισθών, είναι πλέον θέμα αξιοπρέπειας να σταθούμε μαχητικά απέναντι στην εργοδοσία, ακόμη και αν πιστεύουν ότι δεν έχουμε καμία τύχη. Στους χαλεπούς αυτούς καιρούς οφείλουμε να μην σκύψουμε υποτακτικά το κεφάλι και το βλέμμα, μιας και κανείς δεν θα αγωνιστεί για εμάς παρά μόνο εμείς οι ίδιοι.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΑΡΜΠΙΛΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΤΑΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΣΕ ΟΣΕΣ-ΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Πρωτοβουλία εργαζομένων- απολυμένων Ελευθερουδάκη
