Κυριακή 6 Μαΐου 2012

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΓΚΟΥΛΑΓΚ


Η ανακωχή και η ηρεμία της προεκλογικής περιόδου κύλησε χωρίς σε τίποτα να θυμίζει την πραγματικότητα που όλοι ζούμε τα τελευταία 2,5 χρόνια. Δηλαδή την απόλυτη κατρακύλα του κατ’ ευφημισμό βιοτικού μας επιπέδου, την κατάλυση της δημοκρατικής αυταπάτης καθώς και την εν γένει διατάραξη της καθημερινότητας (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής...). Για λίγο βρήκαμε τον τρόπο να επιπλεύσουμε στον βούρκο της κρίσης αφού τα ΜΜΕ στήριξαν τον προεκλογικό αγώνα των κομμάτων, εξοβελίζοντας τα προβλήματά μας προς τον Ιούνη.
Μόνο δύο απελπισμένοι που τίναξαν τα μυαλά τους στον αέρα προσπάθησαν εκκωφαντικά και θεαματικά να μας ταρακουνήσουν. Δύο συνάνθρωποι που σαν σύγχρονοι καμικάζι προσπάθησαν να γκρεμίσουν τα τείχη των συνειδήσεών μας. Και τα κατάφεραν για λίγο πριν τα ΜΜΕ καταφέρουν με τη σειρά τους να καταχωρήσουν τις περιπτώσεις τους στα στατιστικά στοιχεία των αυξημένων αυτοκτονιών, η Αριστερά να τις ενσωματώσει στον προεκλογικό αγώνα των πιο «κρίσιμων ιστορικά εκλογών μετά τον εμφύλιο» και χιλιάδες πολίτες να τις καταποντίσουν στα μεταμοντέρνα καφενεία του facebook.